DE WEEK IN ZEVEN CITATEN (EN EENTJE EXTRA)

Evenveel citaten als anders, maar toevallig zijn er een aantal lang uitgevallen. Met het verlengd weekend dat begonnen is, is er echter tijd om te lezen. De Eurosongfestivalavond van Radio 1 beantwoordde intussen volledig aan de verwachtingen. De Autonome Nationalisten konden niet beletten dat duizenden mensen er plezier aan beleefden. Hoe Daan en Gregory Frateur (Dez Monza) Gelukkig zijn zongen, gaf een nieuwe dimensie aan het Eurovisiesongfestivalnummer van Ann Christy. Maar er is nog fraai muzikaal nieuws: Hans Mortelmans en groep (foto, zie ook het derde citaat hieronder) heeft een nieuwe cd uit en ManiFiesta presenteert niemand minder dan Manu Chao.

“Een goed voorbeeld van hoe dat uit de hand loopt, is er in Beringen. Een voormalige mijnstad waar al decennialang mensen met verschillende achtergronden samenleven. Waar verdraagzaamheid een erezaak is, “want in de put waren we ­allemaal zwart”. Daar wil de Marokkaanse ­gemeenschap nu een oude villa kopen en ver­bouwen tot gebedshuis. De villa heeft lang leeggestaan en was voordien een nachtclub/bordeel. Nog voor die plannen goed en wel bekendraakten, kwam er al luid protest van de buren, die grote protestborden in hun voortuinen zetten. Met andere woorden, liever een bordeel naast je huis dan een gebedshuis. Nog liever pooiers en hoeren dan biddende moslims. Zover is het gekomen, en dat is beangstigend.” Pieter Lesaffer vindt het verontrustend hoeveel drek Lieven Boeve, topman van het katholiek onderwijs, over zich heen kreeg. Niet zozeer vóór het katholieke geloof dat hij zou afvallen als wel tégen de islam. “Dat is vanuit menselijk oogpunt niet onlogisch, zo vlak na terroristische aanslagen die in naam van die godsdienst zijn gepleegd. Maar dat maakt het niet minder alarmerend. Ten eerste omdat die antigevoelens een draagvlak creëren voor extreemrechts geweld. (…) Minstens even alarmerend is dat die antigevoelens de moeizame integratie van allochtonen nog meer bemoeilijken.” (Het Nieuwsblad, 6 mei 2016)

“Met Sadiq Khan krijgt Londen opnieuw een rode burgemeester. Maar hij wordt vooral gezien als ‘de eerste verkozen moslimburgemeester van een grote Europese stad’.” Het is maar vanuit welk perspectief je de zaak bekijkt. In Londen was zijn moslim zijn geen issue (“Hier is het eerder een fait divers”, schrijft de in Londen wonende Nele Van den Broeck). In de Vlaamse pers focuste men wél op zijn moslim zijn. “Ik ben het niet die Khan nu al uren als ‘moslim burgemeester” frame”, kon Gerolf Annemans twitteren. (De Standaard, 7 en 10 mei 2016)

“Met zijn nieuwe album Wandelpaden bevestigt Antwerpenaar Hans Mortelmans nogmaals dat hij een muzikale erfgenaam is van de betreurde Wannes Van de Velde, zij het met heel wat minder faam en erkenning. (…) Mortelmans snuffelt, net als grootmeester Wannes dat deed, ook graag aan andere culturen. Tegelijk verwerkt Mortelmans in zijn teksten een stevige portie maatschappijkritiek. Wars van enig compromis ten aanzien van elke hedendaagse, hippe muziekcultuur, blijft deze Antwerpse bard zijn verhaal vertellen. Dat verhaal klinkt niet betuttelend, maar is evenmin vrijblijvend.” Een nieuwe cd van Hans Mortelmans is altijd weer feest. (Het Nieuwsblad, 9 mei 2016 – Meer over de nieuwe cd bij New Folk Sounds)

“In zaal De Valk op de Grote Markt van Lier kwam de nieuwe lokale afdeling van de PVDA+ samen. Zoals gebruikelijk met enkele lelijke vrouwen en een hoop mannen zonder hoop. Uiteindelijk toch zo’n 60 aanwezigen wat meer is dan bij andere lokale partijen. Na het voorspelbare gemekker over het feit dat links zijn een daad van verzet is in tijden van een dominant rechts discours, kwam voorzitter Peter Mertens uit de losse pols vertellen over ongelijkheid tussen de superrijken en de rest van de bevolking. Het moet gezegd: het werd een vurig betoog waarin nagels met koppen werden geslagen over de parlementaire jaknikkers, de Panama-profiteurs, de 30-urenweek en het bandeloze egoïsme van de bezittende klasse. Mertens kan het, hij had het publiek in de palm van zijn hand en hij gelooft duidelijk in wat hij brengt. Zo jammer dat de communisten hun idealen niet beperken tot het eigen volk. Er zat namelijk geen enkele allochtoon in de zaal, dus waarom het toch telkens blijven opnemen voor die vermaledijde multiculturele medebroeders? Religie was toch opium voor het volk? Hoe zit dat dan met de PVDA en het islamgeknuffel? Hoe dan ook, verzet komt van onderuit en niet van bovenaf, daarin had ‘de Peter’ gelijk. Lierke-Plezierke gold die avond alvast ook voor Links.” De extreemrechtse roddelkrant ’t Scheldt brengt verslag uit van de opstart van een nieuwe PVDA-afdeling. (’t Scheldt, nr. 1237)

“Sinds de regering-Michel aan de macht kwam, verkiest zij systematisch machtsvertoon boven sociaal overleg. Ze maakt van het sociaal overleg een schijnvertoning die de bevolking beetneemt en alleen maar dient om tijd te rekken, terwijl alles toch al van tevoren beslist is. De verantwoordelijkheid voor de traagheid van justitie, de overbevolkte gevangenissen, de mensonwaardige levensomstandigheden in de gevangenissen ligt volledig bij de regering. In plaats van werk te maken van een rechtvaardige fiscaliteit om kwaliteitsvolle openbare diensten uit te bouwen, wat men in een beschaafd land toch mag verwachten, verkoos deze rechtse regering zwaar te snoeien in de middelen van de openbare diensten, in de sociale zekerheid, en facturen te sturen naar de mensen. Het conflict tussen de cipiers en de minister van Justitie is het resultaat van die blinde besparingen (…).” Het ABVV verzet zich tegen de ‘militarisering’ van de openbare diensten. (ABVV, 9 mei 2016)

“De hoofddoek kan me weinig schelen. Ik zie dat veeleer als een zaak van puberende meisjes die, terecht en begrijpelijk, een positie zoeken in de wereld. Ik zie dat niet als een groot ideologisch gevecht. Wat mij werkelijk zorgen baart, zijn andere zaken: leerlingen met openstaande schoolfacturen van meer dan 2.000 euro. Hoe betrek ik ouders die geen Nederlands spreken? Wanneer komt het loopbaanpact van de grond? Hoe zit het met de vaste benoemingen? Dat zijn allemaal zaken die belangrijker zijn, urgenter.” Schooldirecteur Dominique Janssen over wat hem écht belangrijk lijkt. (De Standaard, 10 mei 2016)

“Als we een gebrek aan iets ervaren – geld, maar ook tijd – dan kaapt dat onze aandacht weg. Het dwingt ons om ons te concentreren, maar het veroorzaakt ook een tunnelvisie en beperkt ons denkvermogen. Armoede zorgt ervoor dat men moeilijk nieuwe vaardigheden aanleert en vaker dan gemiddeld onverstandige beslissingen neemt. Ook raar: bij armen relativeert men vaak het belang van een inkomen, terwijl de bonuscultuur aantoont dat men het inkomen bij rijke mensen wél enorm belangrijk en motiverend vindt.” “Een beetje geld alleen zal het niet oplossen, maar het zou hen (= de armen, nvdr.) toch veel meer helpen dan hetzelfde bedrag dat bij meer welgestelde mensen zou doen”, zegt Bea Cantillon. (Humo, 10 mei 2016)

“De psychoanalyticus in mij is zeer gevoelig voor de bewust georkestreerde betekenisverschuivingen. Belastingen heten ‘overheidsbeslag’, besparingen heten ‘herstructurering’, ‘privatiseren’ is een eufemisme voor diefstal van gemeenschappelijk goed. ‘Rechts’ is niet langer synoniem voor voorzichtig en conservatief, wel voor een versmelting van kapitaal en overheid. ‘Links’ is het nieuwe scheldwoord. Een paar jaar geleden vonden wij, verlichte Europeanen, die Amerikanen toch zo stom, toen ze massaal stemden tégen een invoering van een zelfs minimale ziekteverzekering. Vandaag stemt een meerderheid bij ons voor de afbouw van onze sociale verworvenheden. Wat is er in godsnaam aan de hand? We hebben eeuwenlang moeten strijden om kerk en staat te scheiden, en nu zitten we opgescheept met een monsterverbond tussen kapitaal en staat.” Paul Verhaeghe bij zijn bespreking van Dit is morgen, nieuw boek van Thomas Decreus en Christophe Callewaert. (De Morgen, 11 mei 2016)