In haar magistrale roman Zwijgen verhaalt Ingrid Vander Veken onder andere over haar vader die actief was bij Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV) en later bijeenkomsten bijwoonde van oud-VAVV’ers. Wegens het vroegtijdig overlijden van haar vader zocht de auteur de weduwe van een oud-VVAV’er op om meer te vernemen over die latere bijeenkomsten, en keek ze tijdschriften in die op die bijeenkomsten verspreid werden.
Tijdschriften “waarin elk spoor van schroom, elke kanttekening ontbreekt. De opmaak van uitgesproken nationaalsocialistische signatuur, de inhoud gezwollen, juichend haast. De nostalgie ervan af spattend, in precies dezelfde bewoordingen als toen nog wel.” Dergelijke bijeenkomsten vinden nog altijd plaats, ook nadat de grootste organisatie – het Sint-Maartensfonds, dat de Oostfrontstrijders verenigde – officieel opgedoekt is. Een tijdschrift hebben ze ook nog altijd.
Het Sint-Maartensfonds werd in 1953 opgericht als hulporganisatie voor de behoeftige oud-Oostfrontstrijders. Veel leden waren ex-Waffen-SS’ers, maar de vereniging stond ook open voor andere collaborateurs. Berkenkruis (foto 1) was het ledenblad van het Sint-Maartensfonds. In 2006 werd het Sint-Maartensfonds opgeheven met een afscheidsdiner in Antwerpen. De rangen van de oud-Oostfrontleden werden immers uitgedund door overlijdens en ziekten. Vorig jaar overleed ook voorzitter Toon Pauli.
Dietsland-Europa, het maandblad van Were Di, dat in 1956 voor het eerst verscheen met Vlaams Blok-oprichter Karel Dillen als hoofdredacteur, werd eveneens in 2006 opgedoekt. Amnestie en eerherstel voor de voormannen van de collaboratie waren de stokpaardjes van het blad, waarin ook het apartheidssysteem in Zuid-Afrika verdedigd werd. Voorts kregen buitenlandse extreemrechtse denkers het woord in Dietsland-Europa. Het blad hield ermee op nadat de 78-jarige secretaresse overleed en niemand haar taak wilde overnemen.
Maar het bloed kruipt waar het niet kan gaan, en later verscheen het blad Berkenkruisje (foto 2) als “historisch vormend periodiek contactblad voor de vrienden van het Sint-Maartensfonds. Opvolger van tijdschriften Berkenkruis, maandblad van het Sint-Maartensfonds, en van Dietsland-Europa, maandblad van Were-Di.” Maurits Vanderbruggen is de hoofdredacteur en onder andere de oud-parlementsleden van het Vlaams Blok/Belang Roeland Raes en Peter Logghe bevolken de redactie. De inhoud valt feitelijk uiteen in drie delen: historische artikels en actuele beschouwingen, overlijdensberichten en nieuws van verenigingen.
In het jongste nummer, het nummer van maart-april dit jaar, wordt bijvoorbeeld teruggedacht aan “wat zich na mei 1945 van Berlijn tot in Siberië heeft afgespeeld (…), de tragische lotgevallen van ongeveer een miljoen Duitse soldaten (met inbegrip van die jongens die aan Duitse zijde streden)”. In het nummer van januari-februari wordt teruggeblikt op de aanslagen in Parijs onder de titel Wie de Koran zaait, zal de Jihad oogsten. Auteur is Filip Dewinter. In hetzelfde nummer vraagt men zich af of Israël een Goede vijand of slechte vriend ??? is. Boekbesprekingen zijn een ander ingrediënt.
In elk nummer vinden we ook overlijdensberichten. In het eerste nummer van dit jaar zijn er dat vier; in het tweede nummer zes, waaronder een in memoriam voor Wilfried Aers. En dan is er nog het verenigingennieuws. Het eerste nummer van dit jaar opent met het bericht dat de afdeling Westland van het Sint-Maartensfonds, wegens ouderdom en ziekte bij verschillende bestuursleden, op 9 juli 2015 ontbonden is. Er wordt de nieuwjaarsreceptie van de Vriendenkring Sneyssens Gent aangekondigd, in zaal Reynaert in Gent. En het Jaarlijks groot Kameradenfeest in feestzaal ’t En zal in Nieuwkerken-Waas.
De nieuwjaarsreceptie van de Vriendenkring Sneyssens Gent is meteen ook de laatste geweest, zo leren we in het daaropvolgend Berkenkruisje. “Vermits de gemiddelde leeftijd al eerder ‘astronomische’ getallen oplevert, werd er besloten de werking te voleindigen. Toch ontbrak de goede sfeer op deze bijeenkomst, toegesproken door Kd. Oswald van Ooteghem, niet. Vele tachtig- en negentigjarigen getuigden er van de sterkte van onze Vlaamse aard. Het voortreffelijke Emiel Hullebroeck-koor verzorgde een optreden (…). Ze blijven de historische waarde van onze Vlaamse (historische) strijdliederen hoog houden, o.a. werden liederen van de vooroorlogse Dietse jeugdbeweging te luisteren gebracht (maar ook, als eerste lied, ‘Het Lied van het Vlaams Legioen’, nvdr.). (…) De koffie met krentenbrood smaakten daarna als best.”
Elke eerste zondag van de maand is het ook Frühshoppen in lokaal Van Maerlant, beter bekend als het Vlaams Belang-secretariaat in de Van Maerlantstraat in Antwerpen. Frühshoppen is een Duits begrip voor brunchen. Gisteren was het eerste zondag van de maand en dus was het Frühshoppen voor de oud-Oostfrontstrijders, oud-leden van Were Di en hun sympathisanten. Er daagden gisteren in Antwerpen een twintigtal mensen op. Doorgaans hoogbejaarden of iets minder oud. Onder hen een oud-parlementslid en een oud-gemeenteraadslid van het Vlaams Blok/Belang. Het aantal mannen en vrouwen was ongeveer gelijk. Één kleinkind mocht ook zijn zondagvoormiddag doorbrengen met het Frühshoppen in de Van Maerlant.
Opgelet: Foto 2 is de cover van een Berkenkruisje van vorig jaar. Dit jaar vindt de Kempische namiddag plaats op 30 april. Er wordt “als vanouds” voorzien in “kip aan het spit, gevolgd door een stuk vlaai en een lekkere koffie”. Wat wil een mens nog meer? In mei volgt de jaarlijkse Oostfrontersherdenking in Stekene.
Anti-Fascistisch Front / Verzet 
