(1) ALS HET EXTREEMRECHTSE NATION ‘CONTACT’ MAAKT

Vandaag doet de correctionele rechtbank in Brussel in principe uitspraak over de gewelddadige manier waarop militanten van de Franstalige extreemrechtse groep Nation een jongeman te lijf gingen na een betoging tegen mensen zonder geldige verblijfspapieren en urenlang pinten pakken achteraf (foto). AFF/Verzet reconstrueert de feiten en brengt verslag uit van de rechtszaak tot nu toe.

Maandag 1 juni 2015. Aan het Luxemburgplein in Brussel, vlakbij het Europees Parlement, verzamelen zich een tiental militanten van de Franstalige extreemrechtse groep Nation. Bij hen voegen zich vier Vlamingen: twee Autonome Nationalisten (Yves DW en Lieven Vanleuven) en het kersverse Vlaanderen Identitair (ineens met al haar leden, zijnde Rob Verreycken en Bert Deckers). Het is de bedoeling het Luxemburgplein ‘illegalenvrij’ te houden. De week tevoren was er een opstootje aan het Luxemburgplein toen een Franse rechtsextremist, onder bescherming van een paar gros bras van Nation, even kwam provoceren en verjaagd werd door de aanwezige asielzoekers en mensen zonder geldige verblijfspapieren.

Nation & Co hebben echter dikke pech. Niemand van die zij viseren laat zich zien aan het Luxemburgplein. “Op zoek naar schuimbekkend links en illegalen. Helaas, het Luxemburgplein bleef leeg”, tokkelde Bert Deckers op zijn smartphone vanop een terrasje aan het Luxemburgplein. De mensen die om verblijfspapieren vragen, hebben zich niet aan het Luxemburgplein maar aan het kruispunt van de Wetstraat en de Kunstlaan verzameld. Onder aanvoering van Pascal Cornet (Nation) trekt de groep van Nation & Co naar de Wetstraat, maar onderweg wordt de groep door de politie gesommeerd rechtsomkeer te maken. Bert Deckers filmt de mislukte manifestatie. Het is een zonnige dag, en het merendeel van de manifestanten nestelt zich aan een van de caféterrassen aan het Luxemburgplein.

Hoe meer bier, hoe beter de sfeer wordt. Als er mensen met een donkere huiskleur voorbij stappen, voelen de Nation-militanten de onweerstaanbare drang om apengeluiden te maken. Meer dan drie uren en vele pinten, vooral straffe bieren, later zijn nog altijd zes Nation-militanten bier aan het hijsen als een man opduikt waarvan ze vermoeden dat hij een “gauchist” is die wel eens aan de zijde van de mensen zonder geldige verblijfspapieren kan gezien zijn. Er wordt met terrasstoelen geschoven, de vermeende gauchist voelt zich bedreigd waarna hij twee keien opraapt en de Nation-militanten besluiten “d’aller au contact”, de man fysiek een lesje te leren. Hij wordt door vijf Nation-militanten achtervolgd (een zesde is op het ogenblik van de feiten naar het wc van het café), de man wordt achtervolgd tot op het midden van het Luxemburgplein.

De man wordt vervolgens geslagen en gestampt, ook op zijn hoofd. Een Nation-militant gebruikt daarbij ook gebroken glazen fles om de man “een lesje te leren”. Het overmatig geweld trekt de aandacht van mensen die aan het Europees Parlement aan het Luxemburgplein zijn. Iemand filmt de gewelddaden, twee Vlaamse militairen die de wacht houden aan het Europees Parlement verwittigen de politie en gaan de Nation-militanten die op de vlucht slaan achterna. In een metrostation worden de vijf, en de zesde die terug is van zijn toiletbezoek, ingerekend door de Brusselse politie. Twee Nation-militanten verwonden daarbij politieagenten, één van de twee is de zoon van… een Brusselse politiecommissaris. In Franstalig België zijn de gebeurtenissen, eens ze bekend geraken, het hoofdpunt in het nieuws. De zes Nation-militanten zouden nog vóór de zomervakantie voor de rechtbank verschijnen.

Die eerste convocatie voor de rechtbank is niets anders dan het prikken van een datum voor de behandeling van de zaak in het najaar. Maar er zullen nog een aantal zittingsdagen verloren gaan aan procedureredenen vooraleer op 14 en 15 december 2015 de debatten effectief starten en op 20 januari 2016 voortgezet worden. De verdachten zijn Gregory B., Pascal Cornet, Lucas H., Andy VdH., Jonathan D. en Geoffrey B. Pascal Cornet heeft een fris wit hemd aangetrokken, in tegenstelling tot het vechtersplunje dat hij gewoonlijk aantrekt (1, 2). Jonathan D. is op het ogenblik van de feiten aan het Luxemburgplein nog een skinhead. Tegen dat hij voor de rechtbank verschijnt heeft hij zijn haar niet meer afgeschoren. De verandering van look intrigeert rechter Pierre Delcour die de zaak behandelt.

We weten niet of de rechter kennis heeft van hoe Jonathan D. zich tevoren op Facebook presenteerde. In bokserhouding en met een boksijzer tussen de tanden. Hieronder het vervolg: Nation-militanten voor de rechtbank.