Ons portret woensdag van Filip, Karolien, An-Sofie en Veroniek Dewinter was het meest gelezen AFF/Verzet-artikel van de voorbije week. Op Facebook werd onze Top-50 meer gedeeld, maar aan het aantal unieke bezoekers gemeten werd het artikel over de familie Dewinter het gretigst gelezen. “De familie Dewinter, ons immer lichtgevend baken in woelig-duistere tijden…”, mailde een AFF/Verzet-redacteur niet zonder ironie naar onze chef-blog.
En Filip Dewinter doet het ook op andere fronten goed. “De Chef, in grote form”, twitterde Vlaams Belang-Kamerlid Jan Penris donderdag (foto 1, grotere versie). Dat de luitenant van Dewinter daarbij wel eens een typ- of taalfout maakt, moet hem vergeven worden. Laatst kon hij zelfs zijn eigen familienaam niet correct schrijven. Na alle mediabelangstelling voor de deelname van Veroniek Dewinter aan het Vier-televisieprogramma Terug naar eigen land volgde gisteren in De Morgen nog het omslagverhaal van de Zeno-bijlage (foto 2).
Heeft Dewinter dan toch gelijk gekregen?, vraagt Joël De Ceulaer zich af – uitgerekend de enige journalist die ervoor zorgde dat Filip Dewinter kwaad opstapte en met gezwinde pas een televisiestudio verliet. In reactie op een debat tussen Filip Dewinter en Dyab Abou Jahjah zei Joël De Ceulaer in De Zevende Dag dat “het niet moeilijk is om de intellectueel meerdere te zijn van Filip Dewinter. Dat kan iedereen met de vingers in de neus en de handen op de rug gebonden”. Waarna Dewinter met veel misbaar opstapte bij de De Zevende Dag-uitzending van 1 september 2002.
Aan een goed gedocumenteerd artikel over het Vlaams Belang voegt Joël De Ceulaer in De Morgen zes riskante vragen/stellingen toe nadat Dewinter voor zijn Terugslaan!-campagne in Antwerpen de bokshandschoenen uit 1991 terug bovenhaalde. 1. Die bokshandschoen is misschien wél een goed idee (Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken noemde de bokshandschoen “een beeld van het verleden, niet van de toekomst”, nvdr.), 2. Alleen de overlopers verdienen echt respect (zoals Karim Van Overmeire die als N-VA-schepen in Aalst de voorbije jaren allicht meer handen heeft geschud dan Gerolf Annemans zijn hele carrière, nvdr.), 3. Het Vlaams Blok heeft al te vaak gelijk gekregen (met programmapunten die doorsijpelden en in de praktijk werden gebracht door andere politieke partijen, nvdr.).
4. Het Vlaams Belang is niet islamkritisch genoeg (er is weinig onthechte islamkritiek te horen bij het Vlaams Belang maar wel veel haat jegens moslims, nvdr.), 5. De partij aanvaardt niet al onze normen en waarden (in een Radio 2-interview vlak voor de verkiezingen in 2014 duidde Filip Dewinter homoseksualiteit nog als “een modeverschijnsel, iets waartoe mensen zich bekeren om zich wat interessanter te maken”, nvdr.), 6. Filip Dewinter zendt nú al zijn dochters uit (en televisiezender Vier doet dat ook al, nvdr.).
Johan Sanctorum, filosoof en voormalig tekstschrijver voor de Vlaams Belang-voorzitters Bruno Valkeniers en Gerolf Annemans, interpreteert het als dat Joël De Ceulaer “belegen coryfée Filip Dewinter de raad (geeft) om zich terug te trekken en de zaak over te laten aan zijn drie dochters (…), stuk voor stuk stoten van meiden met veel potentieel”. Het is echter geen raad, het is een voorspelling. Joël De Ceulaer: “Misschien zet Filip Dewinter pas écht een stap opzij als een van zijn dochters op het podium kan worden gehesen, zoals dat bij het Front National gebeurde.” Maar terug nu naar Johan Sanctorum die het reilen en zeilen van het Vlaams Belang een tijdlang van binnenuit gevolgd heeft.
Johan Sanctorum: “De tip van Joël is goud waard: na het verklooid te hebben met Marie-Rose Morel kunnen alleen vrouwen deze imagogewijs totaal bedorven partij er bovenop helpen. Dat zal natuurlijk de weldenkende feministen in verwarring brengen, maar sinds Marine Le Pen zouden ze beter moeten weten: net partijen van (extreem-) rechtse signatuur doen het uitstekend met vrouwelijke boegbeelden. Wat de mannelijke bullebakken niet voor mekaar krijgen, lukt hen moeiteloos: met de glimlach verkopen ze ideeën waar je bloed normaal van stolt.”
“Dat geeft te denken over het statuut van de vrouw in de politiek (en elders)”, vervolgt Sanctorum. “Terwijl ze zelf geloven dat ze de triomferende emancipatie uitdragen, dienen ze eigenlijk als stootkussen, masker en alibi voor een mannelijke ideologie.” Na een breedvoerige uitleg over de maagd Maria komt Johan Sanctorum terug uit bij “de drie knappe dochters van Filip Dewinter”: “Als het VB slim is, slimmer dan de N-VA-macho’s, dan gaan ze voor zo’n vrouwelijk altaarstuk.”
Of ‘altaarstuk’ Veroniek (of Karolien, of An-Sofie) Dewinter de kiezers kan aanspreken, moet nog blijken. Het is wél onze overtuiging dat als Marie-Rose Morel het Vlaams Belang-voorzitterschap had mogen overnemen van Frank Vanhecke, het Vlaams Belang minder diep in de put zou gesukkeld zijn.
In Gazet van Antwerpen zegt huidig Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken dit weekend: “Ik heb geen ambitie om mijn pensioen te halen als partijvoorzitter.” De weddingschappen over wie de volgende Vlaams Belang-voorzitter wordt, en wanneer er een andere komt, kunnen beginnen.