Jan Jambon kondigde zondag in VTM-Nieuws aan dat hij Molenbeek gaat “opkuisen”. De minister wil dat er in Molenbeek een betere samenwerking is tussen politie, staatsveiligheid, lokaal bestuur en sociale diensten, zoals in Antwerpen en Vilvoorde. Maar er is meer nodig in Molenbeek, zoals onder andere blijkt uit een rapport van het Comité P over de werking van de politie in Molenbeek.
Het Comité P, dat in opdracht van het parlement het doen en laten van de politiediensten onderzoekt, bekeek vorig jaar in twee wijken in Sint-Jans-Molenbeek of de politie nog wel de ‘minimale veiligheid’ kan waarborgen. Het onderzoek kwam er na de maatschappelijke discussie over het vertrek van het reclamebureau Mortierbrigade uit Molenbeek. De Tijd citeerde gisteren uit het rapport van het Comité P. “De politie moet naarstig beginnen te werken haar blazoen op te poetsen bij de bevolking, of bij een deel daarvan, waarmee ze een openlijk conflict heeft”, staat in het rapport.
Van echte no-gozones die de politie uit handen geeft, is geen sprake. Volgens het Comité P focust de politie in Molenbeek te veel op een repressieve aanpak zonder de problemen bij de wortels aan te pakken. “Ja, de gekozen aanpak levert resultaten op, maar hij lost de (on)veiligheidsproblemen die in de wijken worden ervaren niet op en hij maakt de kloof tussen de politie en de burgers alleen nog maar dieper.” De problemen aan de metrohalte Ribancourt zijn bekend bij de politie, maar de “politiezone buigt zich niet over hun oorzaken en hun gevolgen, terwijl een louter reactief antwoord niet volstaat”.
In Molenbeek wonen zowel blanke hoogopgeleiden die van de Dansaertwijk naar de verbouwde lofts aan het kanaal zijn verhuisd, als mensen die arm en jong zijn, veelal werkloos. Er is een snelle bevolkingsgroei, en sommigen worden aangetrokken door het religieuze radicalisme. De VRT toonde maandag beelden over Molenbeek uit 1987, met Johan Leman (voormalig directeur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding, maar daar vóór al actief in Molenbeek) die in 1987 reeds waarschuwde voor wat er in Molenbeek misliep: “Als er niets verandert, is het normaal dat de derde generatie wél zal revolteren.”
De nieuwe generatie politici is al even blind en vooringenomen. Johan Leman schreef maandag op zijn Facebookpagina dat het integratiecentrum Foyer in Molenbeek “de laatste twee jaar de financiering die ze vanuit de Vlaamse Gemeenschap kreeg totaal verloren (is) omdat de Vlaamse Gemeenschap een eerste-lijnswerking als die van Foyer niet meer nodig vond en oordeelde dat enkel nog op nieuwkomers moest ingezet worden”. En: “De enkele afspraken die ik met ministers-partijgenoten van minister Jambon aangevraagd had om de toestand met hen eens te kunnen bespreken, kregen nooit een antwoord.”.
Dan is het nogal goedkoop om nu de stoere uit te hangen, en te vertellen dat men Molenbeek eens zal opkuisen. Maar goed, beter een later inzicht dan geen inzicht. Maar er moet niet alleen geïnvesteerd worden in een andere politiewerking in Molenbeek. De werking van een aantal moskeeën moet onder de loep genomen worden, maar ook moeten de budgetten omhoog voor onderwijs, jeugdwerking, jeugdzorg, preventie, wijkwerking, tewerkstelling enzomeer of anders vervalt men weer in het euvel dat Comité P vorig jaar al signaleerde: een repressieve aanpak zonder de problemen bij de wortels aan te pakken.