In het paginagroot artikel over de Autonome Nationalisten in De Standaard het voorbije weekend zei Christian Berteryan dat hij wel de organisator is van de betoging van de Autonome Nationalisten in Brugge, maar niet de oprichter is van de Autonome Nationalisten. Wie is dat dan wel?
“Euh. Joachim”, antwoordt Berteryan aan De Standaard. De krant vraagt om de familienaam en het telefoonnummer van die man, maar dat kan of wil Berteryan niet zeggen. Of we Berteryan moeten geloven over wie de oprichter is van de Autonome Nationalisten is overigens maar de vraag. Hoe geloofwaardig is een man die zegt op te komen tegen zinloos geweld, maar volgens De Standaard zelf veroordeeld is en een lange gevangenisstraf moest uitzitten voor een gewapende overval. Dat was dan zinvol geweld?
Feit is wel dat zaterdag ‘Joachim’ zijn coming out deed in Brugge. Als ‘Jo’. In een Belga-bericht spreekt men bij een interview met de Autonome Nationalisten over “hun West-Vlaamse leider Jo, die voorts anoniem wenste te blijven”. Er is zaterdag maar één man van de Autonome Nationalisten geïnterviewd. Op foto 1 zie je hem terwijl de regionale televisiezender Focus-WTV hem interviewt. Een man die we dik twee jaar eerder al eens ontmoet hebben en ons werd voorgesteld als Joachim Tanghe. Het was bij een Palestina-actie van het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA) in Antwerpen, en onze vriend viel toen op met de tatoeage op zijn keel (foto 2).
De ‘14’ staat voor de veertien woorden waarmee de Amerikaanse neonazi David Lean zich onsterfelijk heeft gemaakt in bepaalde middens: “We must secure the existence of our people and a future for white children”. De ‘88’ staat voor tweemaal de achtste letter van het alfabet, oftewel tweemaal de letter ‘H’. Zoals in ‘Heil Hitler’. De ‘S’ tussenin kent iedereen als de ‘S’ zoals bij de SS. Zelfs bij het N-SA begrepen ze dat een militant met zo’n opvallende tatoeage niet echt goede publiciteit is, en Joachim Tanghe werd aangemaand niet meer naar publieke manifestaties van het N-SA te komen tenzij hij zijn keel zou bedekken.
Zaterdag droeg Joachim Tanghe een rolkraag zodat zijn keel bedekt was, maar als we foto’s van de Autonome Nationalisten in en op weg naar Parijs op 2 februari mogen geloven, zouden de tatoeages intussen weggehaald zijn. Het Odal-runeteken onder Tanghes rechteroog is dan weer meer geaccentueerd tegenover dik twee jaar geleden. Het Odal-runeteken staat symbool voor ‘Bloed en Bodem’ en werd in het Derde Rijk vooral gebruikt door de Hitlerjugend. Nostalgie naar een bepaalde periode is Joachim Tanghe alleszins niet vreemd geweest, getuige een oude foto.
Aan de regionale televisiezender Focus-WTV verklaarde Joachim Tanghe: “Wij willen duidelijk maken dat wij nationalisten zijn, geen nazi’s, geen neonazi’s, geen fascisten. Wij zijn enkel identitaire Vlaamse jongeren die op straat komen om een duidelijk teken te geven aan het Vlaamse volk dat wij, op lange termijn, het slachtoffer zullen worden van heel die multiculturele samenleving.”
Maar wij hebben Vlaams-nationalist par excellence Bart De Wever nooit horen uitleggen dat de multicultuur “door het zionisme wordt beheerd”, dat de oogkleppen afgenomen moeten worden om te laten zien “wie voor de blanke genocide verantwoordelijk is”, en dat het voor vreemdelingen “niet aanpassen, maar opkrassen” is. Dát is wat Joachim Tanghe zei in zijn slottoespraak voor de eigen militanten aan ’t Zand in Brugge. Dát is geen nationalistische maar neonazistisch taal.
Anti-Fascistisch Front / Verzet 
