In ’t Pallieterke wordt wekelijks verslag uitgebracht van de werkzaamheden in het Vlaams en het federaal parlement. Vaak met details die je niet in de kranten leest of uit de websites van die parlementen kan afleiden. Geen groot nieuws, wel smeuïge details die verraden dat de auteur een parlementslid, -medewerker of -journalist is met donkerbruine gedachten. Iemand die anders denkt dan hij zich wel eens toont.
Voor het volgend berichtje in ’t Pallieterke vorige week moet je niet noodzakelijk parlementslid, -medewerker of -journalist zijn, maar het is evengoed tekenend voor de mentaliteit bij de medewerkers van ’t Pallieterke. Onder de kop Islamitische opvolger lazen we: “Sven Gatz van Open VLD heeft vorige week in de commissie Cultuur van het Vlaams Parlement met een laatste vraag afscheid genomen van de grote politiek. In de plenaire vergadering kreeg hij een staande ovatie. Gatz blijft nog politiek actief in de gemeenteraad van Jette. Hij wordt directeur van de Belgische brouwers. We zullen er geen traan om laten. Maar het is een teken aan de wand dat Gatz wordt opgevolgd door zijn partijgenote Khadija Zamouri. Het zoveelste symptoom van de sluipende islamisering van de politiek en de samenleving.”
We kennen de religieuze overtuiging van Khadija Zamouri niet, laat staan of ze diepgelovig of ‘randkerkelijk’ is. Maar Khadija Zamouri is wel geboren in Antwerpen, en opgegroeid in de Sinjorenstad. In mei 2004 zat ze – zo leert even googlen – op televisie in een debat met Frank Vanhecke. De toenmalige VB-voorzitter poneerde er dat allochtone jongeren die ‘zwaardere’ criminaliteit plegen gedenaturaliseerd moeten worden, en uit het land moeten gezet worden. “Terug naar hun eigen land.” Khadija Zamouri: “Naar waar?”, vermits haar kinderen hier geboren zijn. Waarop Frank Vanhecke sussend: “Als uw kinderen zich gedragen zoals onze kinderen dat doen, mag u bij ons blijven.” “Bij ons?”, zei Zamouri, “maar ik ben hier bij mij, mijnheer Vanhecke.” Frank Vanhecke, ’t Pallieterke en anderen kunnen er maar beter mee leren leven dat sommigen met een andere huidskleur en familienaam hier geboren en getogen zijn. En blijven.
Khadija Zamouri zei na haar eedaflegging als nieuw parlementslid (foto) in Het Nieuwsblad: “Ik woon in Koekelberg, op een boogscheut van de Molenbeekse Maritime-wijk en het reclamebedrijf BBDO (dat recent nog de groeiende onveiligheid aanklaagde, nvdr.). Dergelijke wijken duiken vaak op in de media vanwege samenlevingsproblemen. Die problemen moet je streng aanpakken. Maar in plaats van alleen over nultolerantie te spreken moeten we de jongeren daar kansen geven én ondersteunen. Zij zijn ondernemend, maar blijven vaak in de informele economie steken. Denk aan de vele pitabars of bazaartjes die na twee jaar failliet gaan. Met een minimum aan scholing en opleiding moeten we die mensen in het reguliere arbeidscircuit krijgen.”
Is dat geen vruchtbaarder doelstelling: mensen aan het werk zetten, in plaats van mensen uit het land te zetten waar ze geboren en getogen zijn?