Vandaag, 9 maart 2010, is onze vriend en kameraad Jos Geudens (foto 1) plots overleden. De jongste jaren woonde Jos in Mombasa, Kenia. Na veertig jaar engagement bij de linkerzijde in België, nooit het belang van internationale solidariteit uit het oog verliezend. Het Anti-Fascistisch Front (AFF) en zovelen anderen verliezen aan hem een groot medestander en joviale vriend. Op foto 3 zie je Jos Geudens tijdens een AFF-actie op 6 juni 1992 tegen een VB-colloquium in het Elzenveld in Antwerpen. Achteraf bleek dat Filip Dewinter op dat colloquium zijn berucht zeventigpuntenplan voorgesteld had.
Op 1 januari 2006 vertrok Jos uit België. “Genieten van mijn pensioen en genieten van Afrika”, was toen zijn missie. Bij het VB waren ze blij dat Jos uit Antwerpen vertrok. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en Jos richtte in Mombasa een computerklas in voor lagere schoolkinderen. Later volgde nog Cinema Paradiso, waar diezelfde kinderen op vrije dagen van film konden genieten. En Jos volgde ook nog de politieke actualiteit, in Kenia en bij ons. Op Groeten uit Mombasa kan je zijn Keniaanse ervaringen nog steeds lezen. De jongste tijd was vooral Facebook zijn geliefd communicatiemiddel. “Een strijdmiddel”, zei Jos ons vorige maand nog toen we hem een laatste keer in Antwerpen zagen. Een middel waarmee hij in contact bleef met Keniaanse gelijkgezinden én zijn Vlaamse vrienden. In één van zijn laatste berichten wenste hij het maken van een mensenketting voor de redding van Opel alle succes toe.
Jos was ook één van de militanten die steeds paraat stond met het Anti-Fascistisch Front (AFF), en het samenwerkingsverband Antwerpen Helemaal Anders dat later werd opgericht als gevolg van de eerste electorale successen van het Vlaams Blok. Jos las nog regelmatig deze blog, zo bleek tijdens ons laatste gesprek toen hij spontaan verwees naar een artikel op deze blog over een met Vlaamse steun gebouwd schooltje in Gambia. Van een bezoek bij Jos in Mombasa blijft ons de anekdote bij van Jos die aangesproken wordt door enkele Kenianen. Ze denken dat hij één van de vele blanke toeristen is, en wanneer ze Jos aanspreken valt meteen hun mond open want Jos antwoordt hen uitgebreid in de plaatselijke taal. Én hij geeft hen meteen een les plaatselijke geschiedenis, want Jos draagt op zijn T-shirt de beeltenis van een Keniaanse revolutionaire marxist en Jos legt de Kenianen en passant uit hoe belangrijk die man wel was voor Kenia. Jos, hij geloofde wel niet de Hemel. Maar mocht hij er terecht komen, hij zou ook daar een revolutionair zijn. Het ga je goed, vriend. Rust in vrede. Je hebt je ten volle geëngageerd voor een betere wereld.