Elk medium heeft dezer dagen een zomerreeks. In juli was dat bij ons een reeks over de grootste stemmentrekkers bij het Vlaams Belang. De ultieme top-50 werd overigens door een VB-personeelslid naar al zijn Facebook-vrienden verstuurd, zodat VB’ers die terugkomen uit verlof meteen weer hun plaats in de pikorde bij het VB kennen. De Morgen stuurde de voorbije dagen humorist Bert Kruismans op pad voor een rondreis langs Belgische monumenten. Het begon met de Leeuw van Waterloo, woensdag stopte Bert Kruismans bij het Fort van Breendonk.
Een fragment. “Officieel is Breendonk een doorgangskamp, een opwarmertje voor gevangenen die later naar Duitsland verscheept worden. In werkelijkheid is het een concentratiekamp buiten categorie. Zelfs de gevangenen die later in Buchenwald terechtkwamen getuigen. Breendonk spande de kroon. Het kamp is klein, de Duitse en Belgische SS’ers zijn maar met twintigen, maar nergens kunnen de gevangenen zich voor hen verstoppen. Op een dieet van waterige soep worden ze gedwongen om met schop en kruiwagen de aarde rond het ingegraven fort te verwijderen. Elke oogopslag, één woord kan een pak rammel veroorzaken of een verblijf in de strafcel, wekenlang als het moet. Ik werp een blik in zo’n strafcel en vraag me af hoe een mens dit uithoudt. Als een gevangene letterlijk wordt doodgeslagen, stelt de commandant keurig een overlijdensakte op, doodsoorzaak is dan een longontsteking of iets aan het hart. Die akte wordt netjes overhandigd aan de gemeente Breendonk. Ordnung muss sein. Hoewel, na een paar jaar stoppen ze met die paperassen, het werden er te veel. (…) Bij de inrichting van de folterkamer, diep in het fort, werd een geultje aangelegd. Zo kon bij een ‘verscherpt verhoor’ bloed en urine gemakkelijker worden afgevoerd. Nazi’s zijn propere mensen.”
Gaan de meeste mensen naar het Fort van Breendonk om kennis te maken met de gruwel van het nazisme, sommigen gaan naar Breendonk omdat ze zich daar in hun sas voelen. In de voormalige kantine van het Fort van Breendonk hangt tegen de muur nog een Duitse adelaar, een swastika en de SS-eed Meine Ehre Heisst Treue. Het is dan ook een plaats waar neonazi’s zich graag stiekem laten fotograferen, zoals de neonazi op de foto hierboven. Op 5 september richt hij een concert in. Een concert tegen kanker, maar wel met groepen die eerder al op affiches van Blood and Honour-concerten stonden.
Anti-Fascistisch Front / Verzet 