NSBM-CONCERT: ANDER MEETINGPOINT. “ZE ZOUDEN BLOOD AND HONOUR’ERS EENS EEN MAAND MOETEN OPSLUITEN IN AUSCHWITZ-BIRKENAU.”

metalcrewNS1Onder de kop De jacht op Blood and Honour bracht Gazet van Antwerpen gisteren een redactioneel commentaar naar aanleiding van het NSMB-concert (foto 1) dat vanuit Blood and Honour-kringen vandaag wordt georganiseerd. Het meetingpoint aan de Franklin Rooseveltplaats in Antwerpen voor wie met het openbaar vervoer zou komen (zie: http://aff.skynetblogs.be/archive-day/20080606) is overigens gecancelled na het voortijdig bekendgeraken. Gisterenavond was Blood and Honour nog volop aan het zoeken naar twee veilige meetingpoints, een voor wie met de auto komt en een voor wie met het openbaar vervoer zou komen. Alleszins dat laatste meetingpoint is nog steeds op Antwerps grondgebied gepland.

Blood and Honour-bijeenkomsten? “Dat betekent stress voor alle Antwerpse burgemeesters, want geen van hen zit te wachten op zo’n zootje ongeregeld in zijn gemeente”, weet Gazet van Antwerpen-commentator Lex Moolenaar. En hij vervolgt: “En hoewel die samenkomsten doorgaans zonder ongeregeldheden verlopen, worden er ook in het parlement verwoede pogingen ondernomen om een wettekst te maken die samenkomsten van zulke clubs preventief verbiedt. Maar dat blijkt niet zo eenvoudig te zijn.” Moolenaar begrijpt wel dat de samenleving niet beter wordt van organisaties zoals Blood and Honour. “Wat willen die neonazi’s eigenlijk? Het Derde Rijk laten verrijzen en een paar genocides organiseren? Of gaat het hun vooral om de gezelligheid: samen bier hijsen, wat met hakenkruisen zwaaien, overgeleverde herinneringen ophalen aan de gouden jaren dertig en ervan genieten dat hun nabijheid elk weldenkend mens de kriebels bezorgt?” “Verbieden dus, die hap. Maar dat kan niet zomaar. Het recht op vereniging is een basisrecht in onze democratie, om daaraan te tornen moet je de grondwet wijzigen en dan is het nog de vraag of het Europees hof dat accepteert. In principe kan de overheid pas ingrijpen zodra er feiten worden gepleegd die de wet schenden. Peter Vanvelthoven heeft in zijn eigen gemeente Lommel een soort preventief verbod voor bijeenkomsten op openbare plaatsen ingevoerd, maar hij kreeg meteen een klacht van N-VA bij de gouverneur aan zijn broek.”

Lex Moolenaar gaat hier twee keer uit de bocht. Eén: er is discussie over de juridische wijze waarop je organisaties als Blood and Honour kan verbieden, maar nog nooit is daarbij gevallen dat de grondwet moet gewijzigd worden. Het is niet omdat de grondwet zegt dat er “de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten” is dat geen grenzen aan die vrije meningsuiting kunnen gesteld worden. Geen enkele vrijheid is absoluut. Vandaar de wetgeving op racisme en negationisme, en waarvoor men de grondwet toch niet heeft moeten veranderen. Twee: de N-VA heeft inderdaad klacht neergelegd tegen het Lommelse politiereglement dat het mogelijk maakt manifestaties als van Blood and Honour te weren van het grondgebied, maar één telefoontje naar Lommel had geleerd dat die klacht verworpen is door de gouverneur en het reglement door de hogere overheid is goedgekeurd.

“Een burgemeester mag manifestaties op zijn grondgebied alleen verbieden als hij vindt dat de openbare orde in gevaar is. Dat argument geldt nauwelijks voor Blood and Honour, dat feestjes organiseert die dermate privé zijn dat zelfs de genodigden pas een uur van tevoren vernemen waar de lamp brandt. Je zou de reclame voor die manifestaties via het internet kunnen aanvoeren als bewijs van het publieke karakter, maar zijn daar juridische gronden voor?”, vervolgt Lex Moolenaar. Maar zelfs als die bijeenkomsten een privé-karakter zouden hebben, dan kan het toch niet dat er om het even wat ongestoord kan plaatsvinden. Er zijn voldoende getuigenissen dat de wet op het racisme en negationisme, en op het uitbrengen van de Hitler-groep, bij Blood and Honour-bijeenkomsten stelselmatig overtreden wordt. In elke andere situatie (moord, mishandeling… noem maar op) zou de politie optreden bij ernstig vermoeden van het voornemen dat een misdrijf gaat gepleegd worden. Alleen voor Hitler-aanhangers geldt die redenering blijkbaar niet. Nog nooit heeft iemand ons dat behoorlijk kunnen motiveren.

Lex Moolenaar besluit na terechte opmerkingen over de huidige voorstellen om groepen als Blood and Honour te verbieden (zie ook het artikel van Gazet van Antwerpen’s justitiespecialist John De Wit, die overigens ook aangeeft dat op privé-feesten de wet op het racisme en dergelijke meer onverkort geldt): “Zou een preventief verbod op bijeenkomsten van bepaalde organisaties geen omgekeerd effect genereren? Verboden vruchten smaken vaak zoeter.” Het is toch niet omdat de VMO in 1981 als privé-militie verboden is, dat de VMO aantrekkelijker is geworden. Neen, het betekende het einde van de VMO. De VMO werd alleen nog voer voor nostalgici. Anderzijds is het verbieden van bepaalde organisaties geen garantie dat die niet in een andere vorm terug verrijzen. Vandaar ook dat het Anti-Fascistisch Front (AFF) steeds een dubbele weg bepleit heeft: verbieden als het kan, maar intussen optreden op basis van de huidige wetgeving (zie: http://aff.skynetblogs.be/archive-day/20070322).

Wat vooral ontbreekt is de wil en de durf om effectief op te treden. Om ter plaatse de nodige vaststellingen doen. Er is de wil nodig om op te treden zoals die er wel is bij de Duitse politie die vorig jaar een twintigtal neonazi-concerten stillegde. Bij Peter Vanvelthoven die als burgemeester in april verhinderde dat Lommel voor het derde opeenvolgend jaar plaats van samenkomst zou zijn voor een SS-heldenhuldiging. En bij Freddy Thielemans die de SIOE-betoging tegen de ‘islamisering van de Europese steden’ verbood en daarvoor gelijk kreeg spijts een klacht van het VB bij de rechtbank in kortgeding en bij de Raad van State. Wat overigens niet noodzakelijk betekent dat we kunnen instemmen met het overmatig machtsvertoon van de Brusselse politie ten overstaan van de VB-mandatarissen en anderen. Al valt natuurlijk te betwijfelen of de VB’ers als lammeren gevolg zouden geven aan de eerste oproep van de politie om niet langer toch te manifesteren.

Een samenvatting van bovenstaand standpunt in zeventien regeltjes werd naar de lezersrubriek van de gedrukte Gazet van Antwerpen gestuurd én gepost om als reactie te plaatsen bij het Standpunt in de on line versie van de krant, maar bij geen van beide werd het vandaag gepubliceerd. Gisteren stonden wel nog wijze woorden in Gazet van Antwerpen. Toevallig vlak naast Lex Moolenaar’s commentaar was een lezersbrief van ene Maria Dreesen uit Schilde afgedrukt. Maria Dreesen bezocht het voorbije weekend het concentratie- en vernietigingskamp van Auschwitz-Birkenau (foto 2) en schrijft: “Ze zouden Blood and Honour-vereerders daar eens voor een maand moeten opsluiten! Wat daar heeft plaats gevonden mag nooit meer gebeuren.”