In Het Nieuwsblad op Zondag en De Morgen vonden we een tamelijk uitgebreid verslag terug van de Blood and Honour-bijeenkomst in Wolfsdonk (Aarschot). In andere kranten (Gazet van Antwerpen, De Standaard) weinig of (Het Laatste Nieuws…) niets. Ook geen verslag meer in Het Nieuwsblad, spijts niet iedereen in de gelegenheid is de zondageditie van die krant te kopen, maar wel nog een leuke cartoon van Marec (illustratie 3, klik op de cartoon voor een grotere afbeelding). Vanuit de ‘concertzaal’ kregen we geen verslag te lezen. Logisch: al wie zich bekendmaakte als pers werd vlug buitengewerkt. Foto’s maken was niet toegelaten, ook niet voor wie waarvan men zeker was dat het geen infiltrant was. Gelukkig was er nog Onze Man In De Kast.
Hij heeft vanuit zijn schuilplaats natuurlijk niet alles kunnen zien. Om praktische redenen, en voorts omdat er nogal wat sigarettenrook hing in de ‘concertzaal’. Ook Blood and Honour’ers hadden er last van zodat quasi niemand alle optredens heeft bijgewoond. Wel werd snel duidelijk dat het Duitse Kommando Skin niet kon komen opdagen, en dan maar vervangen werd door het Vlaamse Kill Baby Kill. Een groep rond Dieter Samoy die nog een rechtszaak wacht over zijn aandeel in de zaak van een Vlaamse rasta en een zwarte Parijzenaar die vorig jaar op enkele meters van de Brugse kroeg De Kastelein in elkaar geklopt werden.
Sterk geapprecieerd was de Engelse groep Avalon. Jongens die er ook al bij waren op het Blood and Honour-feestje op 12 augustus 2006 in Hever (Boortmeerbeek) en op de affiche stonden van de Ian Stuart Donaldson-memorial op 21 en 22 september dit jaar in Engeland. Sommige Blood and Honour’ers bekloegen zich achteraf geen covers van Skrewdriver – de groep van Ian Stuart Donaldson – gehoord te hebben, maar er werden wel degelijk covers van Skrewdriver gespeeld. Faustrecht bijvoorbeeld speelde Back with a bang, en Whitewash bracht I don’t like you. Tot tweemaal toe zelfs.
Dat alles rustig zou verlopen zijn, zoals de media bericht hebben, is een fabeltje. Misschien en gelukkig maar was het buiten het festivalterrein nog vrij rustig. Op het festivalterrein zelf waren er regelmatig kleine vechtpartijen, vooral door het grote drankverbruik. En soms was het niet duidelijk wie aan het vechten was en wie probeerde het vechten te stoppen. Zo werd een bekend lid van de Engelse Blood and Honour-ordedienst die probeerde zo’n vechtpartij te stoppen door een Nederlandse Blood and Honour’er aanzien als één van de vechtjassen en kreeg onze Engelse ‘vriend’ een paar slagen die niet voor hem hadden mogen bedoeld zijn. Het was me een zooitje!
Het probleem was een recente “reorganisatie” – de uitdrukking is van een Antwerps kopstuk van Blood and Honour Vlaanderen, fervent supporter van Germinal Beerschot Antwerpen – waardoor Engelse en Nederlandse ‘kameraden’ moesten gevraagd worden om in een T-shirt van Blood and Honour Vlaanderen de ordedienst uit te maken. Sommigen van hen kende men niet zo goed, en vooral Nederlanders onder hen hadden last van overmatig verbruik van Belgisch bier. Toch werd erger voorkomen door aan de ingang van de kantine de wapens af te nemen die een aantal concertgangers droegen.
Blijft: het hoge drankverbruik, het drankmisbruik. “Something needs to be done about the drinking”, verzuchtte meer dan één Blood and Honour’er. Het was – ondanks uitdrukkelijke ordewoorden – overigens ook al een probleem bij de SS-herdenking in Lommel op 10 maart. Het zorgde er nu mee voor dat tijdens een minuut stilte die men ter ere van Blood and Honour-stichter Ian Stuart Donaldson wilde houden, sommigen hun mond niet heel even konden houden. “Fuckheads who can’t even keep their drunk shitholes quite for a fucking minute for a true white hero”, luidt dat dan in termen van Blood and Honour’ers.
“Not the best gig I have been to”, was een commentaar dat Onze Man In De Kast regelmatig opving. Niet alles was echter negatief. Nogal wat mensen waren tevreden op dit Blood and Honour-concert ‘nieuwe gezichten’ te hebben gezien. Maar het negatieve commentaar overheerste. In zoverre zelfs dat het forum op de Blood and Honour-website over Wolfsdonk om 20.07 uur gisterenavond gesloten werd. “There is nothing to be gained by pointing fingers and throwing around accusations.” De problemen die er waren moeten en zullen besproken worden met Blood and Honour Vlaanderen, luidt het. Om te besluiten met: “We do not need anymore drama on this so deal with it privatly as the movement goes further afield than Flanders.”
Terwijl Blood and Honour Vlaanderen zich met een megaconcert beter had willen positioneren binnen de internationale neonazi-scène, werd het een afgang voor Blood and Honour Vlaanderen.
Anti-Fascistisch Front / Verzet 