Woensdag publiceerden we hier een foto van VB-kopstukken en -voetvolk die de wacht hielden als op 6 juni 1992 in de zalen van het OCMW-centrum Elzenveld in Antwerpen het VB-colloquium doorging waar het beruchte zeventigpuntenplan voorgesteld werd (http://aff.skynetblogs.be/archive-day/20070516). Uitgerekend ook woensdag sprak het hof van beroep in Antwerpen zich uit over een zaak van twee politie-inspecteurs die ervan beschuldigd werden twee Algerijnen afgetroefd te hebben, en daarna een vals proces-verbaal opgesteld te hebben om de zaken te verdoezelen. Dat wij die foto publiceerden de dag van de uitspraak door het hof van beroep is toevallig, maar is het een toeval dat de zwaarst veroordeelde politieagent (tegenwoordig heet dat: politie-inspecteur) één van de figuranten is die op 6 juni 1992 aan het VB-colloquium de ordedienst uitmaakte?
Tom Van Hellemond hoorde woensdag voor het ontvoeren van de slachtoffers, het aftroeven van de Algerijnen en het opstellen van een vals proces-verbaal een celstraf van drie jaar uitspreken, waarvan achttien maanden effectief. Zijn jongere medegezel Dennis Moorkens werd voor de ontvoering vrijgesproken, en kreeg voor de andere tenlasteleggingen één jaar cel met uitstel. Voor het beroven van de slachtoffers – er zou honderd euro ontvreemd zijn bij één van de Algerijnen – werden beide politie-inspecteurs vrijgesproken.
De feiten speelden zich af op 22 juli 2003. De beklaagden controleerden in de Antwerpse Viséstraat twee Algerijnen, die bij de politie gekend waren als illegalen en drugsgebruikers. Dennis Moorkens wilde de radiokamer verwittigen, maar Tom Van Hellemond hield hem tegen. Ze namen het duo mee naar een verlaten spoorweghangar in de Stuivenbergwijk. De Algerijnen kregen daar talrijke matrakslagen op hun hoofd en lichaam. Tom Van Hellemond stak zelfs een revolver in de mond van één van de slachtoffers en zei hem dat hij hem zou doodschieten. De twee mannen konden uiteindelijk ontkomen en belandden in het Stuivenbergziekenhuis.
De politie-inspecteurs, die intussen geschorst zijn, beweerden dat de slachtoffers hen bedreigd hadden. De ene was gewapend met een mes, de andere had een spuit vast en riep dat hij seropositief was. De beklaagden zouden enkel hun matrak gebruikt hebben om hen te overmeesteren. Als de slachtoffers iets anders beweerden, deden ze dit om hen te ‘flikken’. Het hof oordeelde dat het gebruikte geweld niet in verhouding stond tot de dreiging die van de slachtoffers uitging en noemde hun optreden een ‘strafexpeditie’. De inspecteurs hadden vervolgens met opzet een ander tijdstip op een proces-verbaal gezet om het incident te verdoezelen.
Het hof bevestigde grotendeels de straffen die de rechter in eerste aanleg had opgelegd. Alleen werd het jaar celstraf van Dennis Moorkens, eerst voor de helft met uitstel, nu als volledig met uitstel uitgesproken. De strafmaat voor Tom Van Hellemond bleef in hoger beroep dezelfde. Na de uitspraak in eerste aanleg op 13 mei 2006 kondigde de verdediging onmiddellijk aan in beroep te gaan. Dan zouden de tapes van de verhoren worden opgevraagd om ze aan het dossier toe te voegen. Aan de Algerijnen kon niets meer gevraagd worden. Eén van beiden overleed in een gevangenis, zijn kompaan verdween met de noorderzon. In eerste aanleg waren Van Hellemond en Moorkens beiden vrijgesproken voor valsheid in geschriften en ontvoering, maar wel schuldig bevonden aan diefstal. In hoger beroep werden ze op 16 mei van die diefstal vrijgesproken, maar wel veroordeeld voor foltering en schriftvervalsing (en Van Hellemond ook nog eens voor ontvoering). Er is een nieuwe beoordeling over de feiten, maar enkel voor Moorkens is de strafmaat nu lichter.
In De Standaard van 21 januari 2006 verscheen een paginagroot artikel over deze zaak om de lijdensweg van de beschuldigden, en vooral Tom Van Hellemond, te schetsen, wachtend op de uitspraak van de rechtbank. Uitspraken van de rechtbank laten inderdaad (te) lang op zich wachten, maar uit het artikel zou je haast besluiten dat Van Hellemond onschuldig is. Niet dus. Van Hellemond haalde echter nog eerder de pers. In het Verreycken-nummer van AFF/Verzet, januari 1998, wordt Tom Van Hellemond gesignaleerd als behorend tot de NSV-vriendenkring rond Rob Verreycken. Van Hellemond is er bijvoorbeeld bij als Verreycken op 3 oktober 1992 protesteert tegen een studiedag van Hand in Hand over verdraagzaamheid die plaatsvindt in een Antwerps universiteitsgebouw. Later die dag zijn er nog incidenten met extreemrechtse militanten (aan het jeugdcentrum Den Wolsack, en aan Het Andere Boek) maar het is niet bewezen dat Van Hellemond daarbij betrokken was.
Van Hellemond is er wel bij als de Rob Verreycken zich opwerpt als ordedienst bij het VB-colloquium op 6 juni 1992 in het Antwerpse Elzenveld waar het beruchte zeventigpuntenplan wordt voorgesteld. Verreycken, Van Hellemond en een derde bloedbroeder posteren zich opzichtig aan de ingang van het congrescentrum, en lopen rondjes rond het Elzenveld – tot ergernis van Xavier Buisseret die de leiding heeft van de ordedienst en het gedrag van Verreycken en zijn vrienden (te) provocerend vindt. Buisseret maant Verreycken en zijn twee handlangers aan niet langer rondjes te lopen maar braafjes zich bij de rest van het VB te voegen. Op bovenstaande foto zie je de jonge Verreycken uiterst links. Derde vanaf links op dezelfde rij is Tom Van Hellemond. Verbaast het dat uitgerekend Van Hellemond 11 jaar later erbij is in een zaak van overmatig politiegeweld?
Met dank aan Yelloman die op zijn blog als eerste van de anti-fascistische websites/logs de veroordeling in beroep van de twee politie-inspecteurs signaleerde. Intussen melden zowat alle kranten de zaak, meestal met het overnemen van het Belga-bericht over de veroordeling. Het Laatste Nieuws meldt ook nog dat Van Hellemond voor vijf jaar ontzet is uit zijn burgerrechten.
Anti-Fascistisch Front / Verzet 